'Οταν το άψυχο μάρμαρο μεταμορφώνεται σε καυτή σάρκα.

Η Χριστίνα Bors ...έγραψε. 

Ο σκοπός της τέχνης είναι να δώσει στη ζωή σχήμα. Γουίλιαμ Σαίξπηρ, 1564-1616, Άγγλος συγγραφέας.
Η Περσεφόνη, η κόρη της Θεάς Δήμητρας και του Δία, έπαιζε στο πράσινο Νύσιο πεδίο μαζεύοντας λουλούδια. Τη συντρόφευαν η Αθηνά ,η Άρτεμης και οι Ωκεανίδες νύμφες. Ανέμελη η Περσεφόνη απομακρύνθηκε, αναζητώντας το πιο όμορφο λουλούδι, το νάρκισσο. Όταν βρήκε ένα και έσκυψε να το πιάσει η γη άνοιξε και από τα έγκατα της εμφανίστηκε ένα άρμα που οδηγούσε ο Πλούτωνας. Ο θεός του Άδη με το ένα χέρι κρατούσε τα χαλινάρια των αλόγων και με το άλλο άρπαξε την πανέμορφη Περσεφόνη.

Ο μύθος της αρπαγής της Περσεφόνης μιλάει για τον υπέροχο κύκλο της φύσης και για τη σύντηξη της ζωής με το θάνατο.

 Είναι γνωστό ότι οι καλλιτέχνες όλων των εποχών έχουν εξυμνήσει το πανέμορφο και βαθύ μύθο. Διάλεξα για σήμερα τον Gian Lorenzo Bernini (1598-1680) Ιταλό γλύπτη και ζωγράφο. Για το έργο του πιστεύω βαθύτατα ότι μπορούν να μιλήσουν μόνο οι ποιητές. Με βαριά καρδιά τα ακατέργαστα μου λόγια είναι τα εξής : Ο μεγάλος Bernini έκανε το μάρμαρο να φανεί ανθρώπινη σάρκα και δεν υπάρχει καλύτερη απόδειξη από το πρώιμο γλυπτό του «Η αρπαγή της Περσεφόνης από τον Πλούτωνα» (Pluto and Proserpina) που βρίσκεται στη Βίλλα Μποργκέζε στη Ρώμη.

Χριστίνα Bors

Βλέπω κίνηση ενέργεια, πόνο, πάθος, δύναμη, απελπισία, ομορφιά.Ο Bernini στα είκοσι τρία του χρόνια ήξερε πολλά για το ανθρώπινο σώμα,την ανθρώπινη ψυχή, την αγάπη και τον έρωτα.To σαρκικό στοιχείο είναι αυτό που σε αναστατώνει, σε κάνει να εκστασιάζεσαι, να συγκλονίζεσαι και να αναρωτιέσαι εάν βρίσκεσαι μπροστά σε κρύο άψυχο μάρμαρο η σε καυτή σάρκα...

Κλείνοντας θέλω να πω ότι τι έργο του Bernini δεν μπορεί να περιοριστεί σε ένα και μόνο αριστούργημα. Αξίζει κάποτε να θαυμάσετε να παρατηρήσετε και να καταλάβετε όσα μας άφησε αυτός ο μεγάλος καλλιτέχνης,